عضو کانون بازنشستگان تامین اجتماعی خراسان رضوی؛ هزینه‌های درمانی یکی از دغدغه‌های بازنشستگان است

 

 

 

 

 

 

عضو کانون بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی استان خراسان رضوی درمان و هزینه‌های درمانی را یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های بازنشستگان کم درآمد به خصوص بازنشستگان کارگری برشمرد.

 

 

 

 

 

 

 

به گزارش پایگاه خبری مشهد رخداد؛ قربانعلی رمضانی گفت: قانون الزام دهه هاست که اجرا نمی‌شود؛ بعد از تصویب این قانون در سال ۶۸، شاید سال‌های محدودی بودند که کارگران توانستند از خدمات درمانی رایگان و باکیفیت بهره ببرند.

 

وی افزود:در سال‌های دهه ۷۰ بود که دفترچه‌های درمانی ما کارگران «ارزش» داشت.پس از آن، با اوج گیریِ کالایی سازیِ درمان، بخش سنگینی از هزینه‌های درمانی بر دوش بیمه شده افتاد؛ تا آنجا که شرکت‌های عظیم و غول پیکری با هدف ارائه بیمه تکمیلی به بیمه شدگان به خصوص بازنشستگان پا به میدان گذاشتند وهرچه درمان کالایی‌تر و گران‌تر شد، نیاز به بیمه تکمیلی هم بیشتر شد؛ تا جایی که امروز به دلیل گرانی شدید خدمات درمانی کلینیکی، پاراکلینیکی و آزمایشگاهی، بدون بیمه تکمیلی، یک چک آپ ساده هم دیگر ممکن نیست.

 

عضو کانون بازنشستگان تامین اجتماعی خراسان رضوی ادامه داد: در کنار همه‌ی اینها، باید خروج داروهای باکیفیت و خارجی شیمی درمانی و بیماری‌های خاص از شمول بیمه را نیز قرار دهیم که موجب شده خانواده‌های با این قشر ضعیف با داشتن یک عضو بیمار خاص در خانه، هزینه‌های سنگین بابت دارو درمان بپردازند

 

رئیس کانون باز نشستگان مشهد در این رابطه با تاکید بر لزوم ارائه خدمات درمانی رایگان به بازنشستگان می‌گوید: گرایش به سوی بیمه ها تکمیلی بدلیل ناکافی بودن بستر در مان بیمه پایه سازمان است، و سازمان تامین اجتماعی نا توان نبوده ولی برنامه ریزی نسبت به جمعیت بیمه شده کافی نیست و اگر سازمان قانون الزام را اجرا می‌نمود و چتر شمول بیمه پایه به جای آب رفتن، گسترش میدادند، امروز یک بازنشسته با مستمری حداقلی مجبور نمی‌شد ماهانه چند صد هزار تومان بابت بیمه تکمیلی صرف کند؛ ضمن اینکه علیرغم داشتن بیمه تکمیلی، باز باید پول بسیار از جیب بپردازد چون چتر حمایت بیمه تکمیلی نیز به میزان مطلوب گسترده نیست و هزینه‌ها را پوشش نمی‌دهد.

 

رمضانی اظهار کرد: در سال‌های اخیر به دلیل گرانی دارو و کمبود آن، مشکلات درمانی مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی به مراتب حادتر شده است؛ وقتی بسیاری از داروهای ساده در داروخانه‌های سطح شهرهای مختلف یا یافت نشود یا به سختی پیدا شود، یک بازنشسته از اولین بایدهای درمان باکیفیت بی‌بهره می‌ماند؛

 

وی با ابراز تاسف از اینکه ناکافی بودن مراکز ملکی سازمان، شلوغی بیش از حد آن‌ها و ناکافی بودن خدماتی که ارائه می‌شود هم اضافه شد .وی با پرسش این که به راستی چرا سی و چند سال بعد از تصویب قانون الزام به اینجا رسیده است ادامه داد: نقش سازمان تامین اجتماعی و مدیران متوالی آن در این محرومیت چقدر است و امروز یک بازنشسته‌ی کارگری برای برخورداری از خدمات درمانی با چه مصائبی باید دست و پنجه نرم ‌کند؟